Podczas pandemii słabości naszej gospodarki stały się wyraźniejsze niż kiedykolwiek: choć Europejczycy są bardziej świadomi problemów środowiskowych powodowanych przez odpady opakowaniowe, zwłaszcza opakowania z tworzyw sztucznych, w Europie nadal wykorzystuje się duże ilości tworzyw sztucznych, w szczególności w ramach wysiłków mających na celu zapobieganie rozprzestrzeniania się koronaawirusa i jego mutacji.Tak twierdzi Europejska Agencja Środowiska (EEA), która twierdzi, że europejskie systemy produkcji i konsumpcji w dalszym ciągu nie są zrównoważone, a w szczególności przemysł tworzyw sztucznych musi znaleźć sposoby na zapewnienie, aby tworzywa sztuczne z surowców odnawialnych były wykorzystywane znacznie mądrzej i lepiej ponownie wykorzystywane i bardziej efektywnie poddawany recyklingowi.Zasada „od kołyski do kołyski” określa, w jaki sposób możemy odejść od gospodarki odpadami.

W Europie i innych krajach uprzemysłowionych biznes jest na ogół procesem liniowym: od kołyski aż po grób.Czerpiemy zasoby z natury i produkujemy z nich dobra, które są wykorzystywane i konsumowane.Następnie wyrzucamy to, co uważamy za zużyte i nienadające się do naprawy, tworząc w ten sposób góry odpadów.Jednym z czynników jest brak szacunku dla zasobów naturalnych, których konsumujemy za dużo, a nawet więcej, niż mamy.Gospodarka europejska od lat zmuszona jest importować zasoby naturalne i tym samym uzależnia się od nich, co w dającej się przewidzieć przyszłości może postawić kontynent w niekorzystnej sytuacji w konkurowaniu właśnie o te zasoby.

Do tego dochodzi nasze nieostrożne postępowanie z odpadami, z którym od dawna nie potrafimy sobie poradzić w granicach Europy.Według Parlamentu Europejskiego odzysk energii (odzyskiwanie energii cieplnej poprzez spalanie) jest najczęściej stosowaną metodą unieszkodliwiania odpadów z tworzyw sztucznych, a następnie składowania.30% wszystkich odpadów z tworzyw sztucznych jest zbieranych w celu recyklingu, chociaż rzeczywiste wskaźniki recyklingu różnią się w zależności od kraju.Połowa plastiku zebranego do recyklingu jest eksportowana w celu przetworzenia do krajów spoza UE.Podsumowując, odpady nie krążą w kółko.

Gospodarka o obiegu zamkniętym zamiast linearnej: od kołyski do kołyski, a nie od kołyski do grobu

Istnieje jednak sposób na ożywienie naszej gospodarki: zasada cyklu materiałowego „od kołyski do kołyski” pozwala wyeliminować odpady.Wszystkie materiały w cyklu gospodarczym C2C ​​poprzez zamknięte pętle (biologiczne i techniczne).Niemiecki inżynier procesowy i chemik Michael Braungart wpadł na koncepcję C2C.Uważa on, że daje nam to wzór, który odwodzi od dzisiejszego podejścia do ochrony środowiska, obejmującego wykorzystanie dalszych technologii środowiskowych, w stronę innowacji produktowych.Unia Europejska (UE) realizuje właśnie ten cel w ramach swojego planu działania dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym, który stanowi centralną część Europejskiego Zielonego Ładu i między innymi wyznacza cele dla szczytu łańcucha zrównoważonego rozwoju – projektowania produktu.

W przyszłości, zgodnie z ekologicznymi zasadami koncepcji C2C, będziemy korzystać z dóbr konsumpcyjnych, ale ich nie konsumować.Pozostaną one własnością producenta, który będzie odpowiedzialny za ich utylizację – odciążając tym samym konsumentów.Jednocześnie producenci byliby zobowiązani do ciągłego optymalizowania swoich wyrobów zgodnie ze zmieniającymi się warunkami w ramach zamkniętego cyklu technicznego.Według Michaela Braungarta musiałoby istnieć możliwość wielokrotnego recyklingu towarów bez zmniejszania ich wartości materialnej i intelektualnej. 

Michael Braungart apelował, aby dobra konsumpcyjne były produkowane w sposób jak najbardziej naturalny, aby w każdej chwili można je było kompostować. 

Dzięki C2C nie byłoby już towaru, który nie nadaje się do recyklingu. 

Aby uniknąć marnowania opakowań, musimy na nowo przemyśleć opakowania

Plan działania UE koncentruje się na szeregu obszarów, w tym na unikaniu odpadów opakowaniowych.Według Komisji Europejskiej ilość materiałów wykorzystywanych do produkcji opakowań stale rośnie.W 2017 r. na mieszkańca UE przypadało 173 kg.Zgodnie z planem działania do 2030 r. konieczne będzie umożliwienie ponownego wykorzystania lub recyklingu wszystkich opakowań wprowadzanych do obrotu w UE w sposób ekonomicznie uzasadniony.

Aby tak się stało, konieczne będzie rozwiązanie następujących problemów: obecne opakowania są trudne do ponownego użycia i recyklingu.W szczególności rozbicie tak zwanych materiałów kompozytowych, takich jak kartony po napojach, na elementy celulozy, folii aluminiowej i folii z tworzywa sztucznego już po jednorazowym użyciu wymaga dużego wysiłku: najpierw należy oddzielić papier od folii i proces ten zużywa dużo wody.Z papieru można wówczas wyprodukować jedynie opakowania niskiej jakości, takie jak kartony na jajka.Aluminium i tworzywa sztuczne można wykorzystać w przemyśle cementowym do produkcji energii i poprawy jakości.

Opakowania przyjazne środowisku dla gospodarki C2C 

Według organizacji pozarządowej C2C ten rodzaj recyklingu nie oznacza jednak stosowania od kołyski do kołyski i nadszedł czas, aby całkowicie przemyśleć opakowanie.

Opakowanie przyjazne dla środowiska musiałoby uwzględniać charakter materiałów.Poszczególne składniki musiałyby być łatwe do oddzielenia, aby po użyciu mogły być rozprowadzane w cyklach.Oznacza to, że musiałyby mieć charakter modułowy i można je było łatwo rozdzielić na potrzeby procesu recyklingu lub być wykonane z jednego materiału.Albo musiałyby być zaprojektowane z myślą o cyklu biologicznym i wykonane z biodegradowalnego papieru i atramentu.Zasadniczo materiały – tworzywa sztuczne, celuloza, atrament i dodatki – musiałyby być precyzyjnie określone, wytrzymałe i wysokiej jakości oraz nie mogą zawierać żadnych toksyn, które mogłyby przenieść się do żywności, ludzi lub ekosystemu.

Mamy plan gospodarki „od kołyski do kołyski”.Teraz musimy tylko podążać za tym, krok po kroku.

Skopiuj z zasobów Internetu